محمدرضا سرشار: وقتی نظام در آستانه پیروزیهای بزرگ قرار میگیرد، اغتشاش محتمل است
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۵۳۴۵
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، حوادث اخیر تجزیهطلبان را در نقاط مرزی کشور به هیجان آورد تا بتوانند اهداف خود را عملیاتی کنند. در همین زمینه، نظر اهالی کتاب و شعر و ادبیات را جویا شدیم و محمدرضا سرشار (رضا رهگذر)، نویسنده، پژوهشگر و منتقدادبی و قصهگوی برنامه تاریخی «قصه ظهر جمعه» که از آثار او میتوان به کتاب «آنک آن یتیم نظر کرده» نیز اشاره کرد، نظرش را با فارس در میان گذاشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جرقه اولیه واقعهای که رخ داد، کاملاً ساختگی بود
محمدرضا سرشار فعال حوزه ادبیات کودک و نوجوان با اشاره به وقایعی که در ۲ هفته اخیر در سراسر کشور رخ داد بیان کرد: جرقه اولیه واقعهای که رخ داد کاملاً ساختگی بود. اطلاعاتی هم که منتشر شده است از توطئهای خبر میدهد که از قبل برنامه ریزی شده است. حمایتهای داخلی هم که بعضی از چهرهای ورزشی و هنری از این افراد کردند در برخی از موارد نشان میدهد که کاملاً از قبل برنامه ریزی شده بود. به طور مثال آقای فوتبالیست ۶ کلاس سوادی که به ثروتهای میلیاردی رسیده و از قبل همه املاک خود را فروخته و نقد کرده و به خارج رفته بود. این اتفاقات نشان داد که هماهنگی کاملی با این چهرهها از قبل شده بود. حال این وسط نیروهای امنیتی ما چطور از این قضیه جا ماند، نمیدانم. این اتفاقات برای نظام به خصوص وقتی در آستانه پیروزیهای بزرگی قرار میگیرد، همیشه باید برای مسئولان قابل پیشبینی باشد.
تجزیهطلبی حرف تازهای نیست که بگوییم بعد از انقلاب ایجاد شده است
فعال حوزه ادبیات کودک و نوجوان در ادامه بیان کرد: تجزیهطلبی حرف تازهای نیست که بگوییم بعد از انقلاب ایجاد شده است. بلکه از جنگ چالدران به این طرف، توسط گروهی از کردها کلید خورده است، اما پس از افول امپراتوری عثمانی و تجزیه آن به کشورهای متعدد و پراکندن برخی اقوام گاه در چهار کشور همجوار، این مسئله عمق بیشتری به خود گرفته است. البته این گرایشها عمدتاً در جریانهای شبه روشنفکری و نه توده مردم و در برخی از گروههای قومیتی و زبانی بوده است.
در سال ۱۳۲۴ هم عملاً آذربایجان و کردستان را از ایران جدا کردند
سرشار با اشاره به تاریخچه تجزیهطلبی تصریح کرد: یک دورهای در سال ۱۳۲۴ هم عملاً آذربایجان و کردستان را از ایران جدا کردند که در آذربایجان این قضیه جدیتر بود؛ ولی هیچ وقت این خیانتها به نتیجه نرسیده است و در آینده هم نخواهد رسید. ملتی که هزاران سال با خرده فرهنگها، زبانها و گویشهای مختلف باهم زندگی کردهاند و همه خود را جزء یک ملت میدانستهاند بعد از این هم به این یکپارچگی ادامه خواهد داد؛ بهویژه آنکه علاوه بر اشتراک در وطن و گذشته تاریخی مشترک، از دوران اسلام به بعد، اسلامیت هم این وحدت را شدت بیشتری بخشید و از دوران صفویه به بعد نیز تشیع این همگرایی را باز هم محکمتر کرد.
دود تساهل و تسامح مسئولین به چشم مردم و نظام خواهد رفت
نویسنده کتاب «مهاجر کوچک» در خصوص برخورد با فضای غبارآلود فتنهها اظهار داشت: به هر حال لازم است در برابر کسانی که از سر ناآگاهی به این جریانات میپیوندند، یک رفتارهای تنبهآمیز همراه با روشنگری داشته باشیم. افرادی که وارد این جریانات میشوند فرقی ندارد در هر سن و سالی باشند در حد خطایی که میکنند باید متنبه بشوند. متأسفانه در کشور ما گروهی از مسئولان ذیل عنوان رأفت اسلامی، همگرایی و ایجاد وحدت، مرتکب تساهل و تسامح بیجا میشوند که دودش به چشم مردم و نظام میرود.
با معاندین و تحریککنندگان مردم در هر مقامی که باشند به شدت برخورد شود
وی در ادامه بیان کرد: به نظر بنده با معاندین و تحریک کنندگان مردم و آشوبگران، در هر مقامی که باشند حتماً باید به شدت برخورد شود؛ برخوردی پشیمان کننده؛ وگرنه همانطور که فتنهها از سال ۷۸ شروع شد و در سالهای ۸۸، ۹۸ و امسال نیز ادامه پیدا کرد، چون هنوز عدهای مأیوس نشدهاند و به فعالیتهای خود ادامه خواهند داد. باید یک بار برای برای همیشه سر این فتنهگران کوبیده شود و مسئولین ترسهای واهی از افکار بینالمللی را کنار بگذارند. چون این کارها را چه بکنند و چه نکنند دشمن به حربه خود متوسل خواهدشد. مرگ یک بار و شیون هم یک بار.
ای کاش سکوت میکردند
نویسنده کتاب «آنک آن یتیم نظر کرده» در پایان در خصوص بحثهایی که به عنوان دلسوزی تجزیهطلبان و معاندین نسبت به حقوق زنان و مسائلی مانند آن صورت گرفته است، گفت: هر بچه دبستانی، بعد از این سالها باید به این نکته پیبرده باشد که نمیشود آدم از یک طرف جیره بگیر و عمله اجرای مطامع سرسختترین دشمنان کشورش باشد و در مقابل اتفاقات بزرگ میهنی سکوت پیشه کند (مثل هشت سال دفاع مقدس و اظهارات کشورهای حومه خلیج فارس بر سر جزایر سه گانه و زمزمههای تجزیهطلبانهای که برخی از جریانها مثل احزاب کرد، پان ترکها و پان عربها و پان بلوچها دارند) و از طرف دیگر ادعای دلسوزی برای مردم و کشورش را بکند. ایکاش سکوت میکردند.
عدهای را باید سر جایشان نشاند
سرشار در ادامه افزود: مگر میشود کسی از سویی آنهمه ظلمها و جنایتهایی را که دشمنان نسبت به مردم و کشور اعمال میکنند، نبیند و در قبال آنها هیچ واکنشی نشان ندهد و از آن طرف فوت طبیعی یک نفر با سابقه بیماری مغزی را تعمداً دستاویزی قرار بدهد تا کشور را به ناامنی و آشوب بکشد. در هر حال، آن افرادی که باید این نفاق را بدانند میدانند. آن عدهای هم که نمیدانند دو دسته هستند: دستهای را باید بیدار کرد و عده دیگری را باید سر جایشان نشاند. قطعاً نباید برخورد یکسانی با این افراد بشود.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: وحدت ملی محمدرضا سرشار اغتشاشات تجزیه طلبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۵۳۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرار بزرگ پرسپولیس از بدترین سناریوی ممکن در دقیقه 95
به گزارش "ورزش سه" در شرایطی که پرسپولیس در نیمه دوم دست بالا را داشت و برای پیروزی خیز برداشته بود، اخراج امید عالیشاه باعث شد در ده دقیقه پایانی عقب بنشیند و به همان یک امتیاز هم قناعت کند.
در چنین شرایطی سپاهان که بیشتر مایل به تساوی بود در آخرین دقیقه بازی بهترین موقعیت گلزنیاش را از دست داد و در شرایطی که میتوانست به یک پیروزی دقیقه آخری دست یابد به یک امتیاز دست یافت.
پرسپولیس فصل قبل تقریبا شرایطی مشابه این بازی در بازی مقابل سپاهان تجربه کرد. در بازی 20 اسفند سال 1401 با اخراج لئاندرو پریرا، مهاجم برزیلی پرسپولیس، سرخها مقابل میهمان خود تحت فشار قرار گرفتند و با گل وقتهای اضافه محمد کریمی مغلوب شدند تا در کورس قهرمانی عقب بیفتند.
در بازی برگشت این فصل مقابل سپاهان در ورشگاه آزادی هم نزدیک بود چنین سرنوشتی برای سرخها رقم بخورد و بعد از اخراج عالیشاه با اینکه سپاهان بیمحابا جلو نیامد، اما در دقیقه پنجم وقتهای تلف شده چیزی تا رسیدن به گل پیروزی فاصله نداشت.
در این دقیقه با ارسال کرنر رامین رضاییان ،میلاد زکیپور قبل از تیر نزدیکتر ضربه سر زد و گولسیانی و آلکثیر که نزدیک او بودند غافلگیر شدند. با فاصله نزدیک به آنها فرشاد فرجی هم نتوانست کاری از پیش ببرد و کنعانیزادگان هم فقط نظارهگر بود تا توپ در تیر دورتر به هادی محمدی برسد که ضربه سر او جدیترین موقعیت سپاهان و شاید بازی را رقم زد و توپ با اختلاف کمی از کنار تیر عمودی دروازه پرسپولیس عبور کرد و این تیم خوش شانس بود که در آخرین دقیقه گل نخورد چرا که نه فرصت جبران داشت نه توانش را.
در عین حال شاید اگر هادی محمدی به توپ ضربه نمی زد دیگر مدافع میانی زردها، سیاوش یزدانی میتوانست دروازه بیرانوند را باز کند و شاید برای سرخها باختن به گل دقیقه پایانی یزدانی میتوانست بدترین اتفاق ممکن باشد.
با این حال آنچه در این صحنه عجیب بود غفلت و اشتباه تمام مدافعان پرسپولیس بود که نزدیک بود مثل بازی با آلومینیویم در اراک کار دست تیمشان بدهند. در این صحنه غیر از کنعانی، فرجی و گولسیانی، جای عبدالکریم هم خالی بود و هادی محمدی و سیاوش یزدانی از جای خالی او استفاده کرده و در موقعیت گلزنی قرار گرفتند.
نکته عجیب درباره این صحنه آنجاست که مدافعان هر دو تیم در این بازی طی حدود صد دقیقه بازی کاملا موفق بودند و تقریبا هیچ موقعیتی به حریف ندادند اما نزدیک بود در روزی که بهترین گلزنان و مهاجمان سپاهان چیزی برای ارائه نداشتند چهار مدافع این تیم با همکاری یکدیگر گل پیروزی تیمشان را به ثمر برسانند و با اشتباهات سریالی چهار مدافع پرسپولیس یک دوئل عجیب بین دو خط دفاع برنده بازی بزرگ هفته را تعیین کند.